Dąb Goduli pomnikiem przyrody

Dąb Goduli to niemy świadek historii. Jego wykiełkowanie datuje się na okres pomiędzy latami 1740 - 1780, średnica zaś wynosi 378 cm (minimalny obwód dębu, który pozwala na to, aby uznać go za pomnik przyrody ożywionej wynosi 300 cm). 

Rosnący na obszarze dawnego zamku rudzkiego, w sąsiedztwie ruin domu Karola Goduli dąb, dzięki uchwale podjętej na dzisiejszej sesji rady miasta, dołączył do grona 10 innych drzew objętych tą szczególną ochroną tj. lipy drobnolistnej, grabu pospolitego, trzech buków pospolitych, miłorzębu dwuklapowego, klonu pospolitego, grabu pospolitego oraz dwóch dębów szypułkowych.

W Rudzie Śląskiej znajduje się także jeden pomnik przyrody nieożywionej. Jest nim głaz narzutowy podlegający ochronie od 1960 roku. Głaz zbudowany jest z granitu gruboziarnistego, jego obwód to 3,88 m, a wysokość nad powierzchnią ziemi to 65 cm. Znajduje się przy zbiegu ulic Wolności i Kościelnej w dzielnicy Ruda.

Przypomnijmy, że pomniki przyrody to objęte ochroną prawną twory przyrody żywej lub nieożywionej bądź ich zespoły, charakteryzujące się niepowtarzalnymi wartościami naukowymi, krajobrazowymi, historyczno-pamiątkowymi, kulturowymi lub estetycznymi. Do pomników zalicza się m.in.: okazałe, zabytkowe drzewa i ich skupiska, parki, aleje, ciekawe formy skalne, jaskinie, źródła, wywierzyska.

Ruda Śląska obfituje w tereny zielone. Aż 21% powierzchni miasta, które zajmuje obszar 77,7 km2, to lasy. Zbiorniki wodne, rzeki, zalewiska, tereny podmokłe, jak i liczne zieleńce, planty oraz parki stanowią o złożoności rudzkiej przyrody.